Herkese mutlu yıllar! Bu sene evimize ağaç yaptık eksik kalmıştık ya yıllardır. O da tamam oldu başımız göğe erdi. Ekte de fotoğrafını geç ve güç de olsa koyuyorum bloguma.
Dönelim asıl konumuza. Efendim 2009 yılının son günlerinde bendenizde birden 27 aylık oğluşumun kültür ve sanat faaliyetlerinden yeterince nasibini alamadığı gibi son derece gereksiz ve akla zarar bir düşünce hasıl oldu. Düşün düşün hızımı alamadım tabi. Bebek tiyatrosu, bebek operası, bebek müzikali, bebek müzikleri araştırdım da araştırdım. Sonra bir baktım ki burnumun dibinde Halis Kurtça Kültür Merkezi'nde "Meraklı Penguenler" isimli müzikli çocuk oyunu sahneleniyordu. Hemen biletler alındı. Bileti satan ve daha sonra saygıyla andığım ablamız en ön sıradan bize bilet verdi. Neyse efendim gösteri günü geldi. Kerem bebek ve ben en ön sıradaki yerimizi aldık. Girişte ve yan koltuklardaki " kardeşlerle" hasbihal edildi. Abur cuburlar ikram edilip deği tokuşlar yapıldı. Minik oğluşum koltuğun içine gömüldüğü için kaz tüyü pofuduk montunu altına koydum ve yükselttim. Ve sonra birden yüksek sesli müzikle beraber tombik penguen kostümü içinde oyuncular sahneye geldiler ve Kerem bebek neye uğradığını şaşırdı. Başladı çılgınlar gibi ağlamaya. O ağlamaya başlayınca ben de ne olduğumu şaşırdım. Elimdeki süt koltuğa boca oldu. Kerem bebek kucağıma uçtu sonra çılgınlar gibi " annesi gidelim , sevmedim penguenleri annesi, gidelim annesi " diye feryat figan ağlamaya devam etti. Bir yandan da titriyor çocuk. Yan koltuktaki tecrübeli annenin uyarısıyla arka koltuklara geçtik. Bu arada oğluşuma sıkıca sarıldım, öptüm, kokladım ve anlattım. Ben onlar kostüm içinde ablalar dedikçe Kerem bebek daha da ağlamaya başldı ve soluğu salonun dışında aldık. Dışarıda onu sakinleştirme ve rahatlatma çalışmalarım da bir sonuç vermedi sevgili okur. Sonra atladık bir taksiye eve geldik. Mehmet annesel durumlarıma alışık olduğu için yorum yapmadı. Telefonda görüştüğüm anneannemiz ise ne işi var çocuğun bu yaşta tiyatroda, siz sanki o yaşta mı gittiniz tiyatroya hep senin başının altından çıkıyor bu antin kuntin işler... şeklinde bir güzel ağzımın payını verip haddimi bildirdi de kendime geldim.
Sonuç: Ey anneler bebeğinizi tiyatroya götürmek için acele etmeyin ve ilk gittiğinizde mümkün olduğu kadar arka sıralardan bilet alın. Tecrübeyle sabit!!!
